Sunday, February 24, 2013

कहिले कही थाहै नपाई मायाको बाटो हिँड्न पुग्दो रहेछु

विज्ञानले धेरै कुराको आविस्कार गर्‍यो तर माया कसलाई कती गर्ने भनेर नाप्ने स्केल बनाउन सकेन। किन कि आविष्कारक पनि एउटा मानब नै थियो,मायाको भोको मानब । मेरो क्षमताले भ्याउँदो हो त म मेरो सबै आफ्नो मान्छेलाई बराबर माया दिन्थेँ । यो सँसारलाई मायाको सँसार बनाउँथे । तर यो त सपना न हो । कहिले कही थाहै नपाई मायाको बाटो हिँड्न पुग्दो रहेछु । जुन बाटोले मलाई चोट र आँशु मात्र दियो त्यही बाटो फेरी किन हिँड्नु । र पनि मन न हो बाँधेर बँध्न नसकिने रहेछ । तर पनि यो मनमा कसैको माया छ त त्यो हो मेरी आमाको लागी माया । बस त्यती मात्रै ।

No comments:

Post a Comment